Technika focus stacking - co to takiego?

Fotografia produktowa z zastosowaniem metody focus stacking.

Jak korzystać z techniki focus stacking, aby zapewnić zdjęciom ostrość w całym obszarze?

Garść teorii:

Technika Focus Stacking polega na połączeniu w całość kilku, a nawet kilkunastu fotografii, z których każda ma ustawiony w innym miejscu punkt ostrości. Im więcej zdjęć i im mniejszy skok pomiędzy punktami ostrości, tym lepszy efekt można uzyskać. Finalnej obróbki dokonujemy w programie graficznym (niektóre narzędzia mają wbudowane narzędzie automatycznie wykrywające najostrzejsze punkty w kadrze).

Najlepsze efekty uzyskuje się przy fotografii makro oraz produktowej, kiedy chcemy mocno podkreślić obiekt na pierwszym planie. Czemu nie skorzystać po prostu z odpowiedniej przysłony? W niektórych wypadkach jest to możliwe, jednak często wiąże się również z tym, że musielibyśmy zdecydować się albo na częściowo rozmyty cel, albo na tło zbyt ostre, niż jest to konieczne.

Wykonanie zdjęć:

pojedyńczy kadr

Podstawą jest oczywiście statyw, oraz dobre oświetlenie i tryb manualny w aparacie (łącznie z WB, tak żeby wszystkie zdjęcia były tak samo naświetlone). Obiektyw dopasowany do obiektu – w moim przypadku użyłem Tamrona SP 90mm f/2.8 Di Macro 1:1 VC USD na przysłonie  f/11 ISO 100 i czasie naświetlania 1/100 zapewniając najlepszą możliwą jakość. Głębia ostrości była na tyle duża, żeby swobodnie wycelować ostrością co 2-3 cm (oczywiście manulanie – bez AF)). Robiąc zdjęcia należy zwracać uwagę na pozycję aprat / statyw. Nawet minimalny ruch powoduje, że zdjęcia nie są idealnie nałożone (mimo że nie ma takiej potrzeby, to lepiej żeby oprogramowanie miało jak najmniej do układania).

obraz złożony z 4 klatek metodą focus stacking

Edycja:

Bez względu na to, z jakiego programu korzystamy, zasada działania jest identyczna. Należy załadować zdjęcia jako warstwy w jednym pliku, a następnie dodając maski, usunąć z obiektu, który nas interesuje obszary rozmyte. Niektóre programy, np. Zerene stacker lub Helicon Focus pozwalają zautomatyzować ten proces. Czasami jednak warto poświęcić dłuższą chwilę zdjęciu aby nie narazić się na ewentualne zniekształcenia obrazu oraz zagwarantować sobie jak najlepszy efekt finalny.

packshot złożony z 4 klatek metodą focus stacking

Alternatywy:

Najprostszą metodą zwiększenia głębi ostrości jest zmniejszenie otworu przysłony (zwiększenie jej liczby) do np. f/32 lub bardziej, jeśli obiektyw „potrafi”. W takim wypadku cierpi na tym jakość – drastycznie spada ostrość całego planu(poza pewnym punktem przymykanie powoduje rozmycie spowodowane dyfrakcją , co przeciwdziała korzyściom z ustawiania ostrości). Zmniejsza się również jasność obrazu.

Obiektywy typu Tilt Shift – obiektywy te mogą nachylać płaszczyznę głębi ostrości, tak żeby była prostopadła do powierzchni, na której leży przedmiot. Ich wadą jest cena (>5k PLN, Nikkor) oraz ograniczenia kątów przy których można operować.